Εδώ και χρόνια καημό το έχω να μάθω να μαζεύω χόρτα. Στην ελληνική επαρχία δεν είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν να μαζεύουν χόρτα, όχι μόνο γιαγιάδες, αλλά και νεότεροι μερακλήδες που μετά τις πρώτες βροχές βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια προς αναζήτηση χόρτων.
Έλα όμως που όλο κάτι προηγείται, όλο κάτι άλλο προκύπτει, και τελικά ακόμα δεν συνόδευσα κανέναν από αυτούς για να με διδάξει πώς στο καλό μαζεύουν χόρτα! Δεν είναι μόνο που είναι μια απίστευτη, απλή και υγιεινή νοστιμιά στο πιάτο μας. Είναι που συνδυάζει την αγνότητα στο τραπέζι μας με την βόλτα στην φύση, την μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και την χαρά ότι κέρδισες με τον ιδρώτα του προσώπου σου τον άρτο τον επιούσιο.
Επειδή λοιπόν πρακτικά ακόμα δεν κατάφερα να βρω χρόνο για να γνωρίσω την τέχνη του μαζέματος των χόρτων, είπα να καλύψω το θεωρητικό κομμάτι και να το μοιραστώ και μαζί σας. Για να δούμε λοιπόν τι έμαθα!
- Κάποιος πρέπει να μας δείξει ποια είναι τα βρώσιμα χόρτα. Στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα δηλητηριώδη χόρτα (πχ. φιδόχορτο, διαβολόχορτο, κώνιο, πιικραγγουριά) και το πιθανότερο είναι πως σε ελάχιστη ποσότητα δεν θα σας πειράξουν ιδιαίτερα, αλλά με αυτά τα πράγματα δεν παίζουμε! Προσέχουμε για να έχουμε!
- Το μάζεμα των χόρτων είναι μάλλον χειμωνιάτικο σπορ (όχι ότι δεν υπάρχουν και τα καλοκαιρινά χορταράκια!). 10 μέρες μετά τις πρώτες βροχές ξεφυτρώνουν νόστιμες, τρυφερές πρασινάδες που είναι ό,τι πρέπει για το πιάτο μας!
- Τα χόρτα θέλουν κρύο, βροχή και ήλιο: το τρίπτυχο της επιτυχίας!
- Όταν μάθουμε να τα αναγνωρίζουμε, δεν μαζεύουμε χόρτα από όπου να ‘ναι! Αποφεύγουμε τα χόρτα που βρίσκονται δίπλα στους δρόμους γιατί έχουν μαζέψει ένα σωρό καυσαέρια ή αυτά που βρίσκονται κάτω από ελιές και οπορωφόρα δέντρα (ή άλλα καλλιεργούμενα δέντρα, γιατί συχνά ψεκάζονται και ό,τι μένει πέφτει πάνω στα χορταράκια μας (και αυτό δεν τα κάνει πια αγνά!).
- Μην σας ανησυχεί αν στο χωράφι που βρήκατε τα χόρτα κυκλοφορούν ζώα. Είναι μέσα στην φύση και αυτό δύσκολα θα το αποφύγετε. Αν πλυθούν και βραστούν καλά, δεν έχετε τίποτα να φοβάστε!
- Τα πιο νόστιμα χορταράκια θα τα βρείτε κοντά στην θάλασσα. Και στο βουνό βέβαια θα βρείτε κάμποσα, αλλά συνήθως φυτρώνουν μέχρι ένα συγκεκριμένο υψόμετρο.
- Για να μαζέψετε χόρτα χρειάζεστε εξοπλισμό: μια σακούλα, ένα κοφτερό μαχαίρι, γάντια και αδιάβροχα παπούτσια!
- Συνήθως τα χόρτα φυτρώνουν σε παρεούλες: σπάνια θα βρείτε ένα ραδίκι μόνο του πχ. Αν κοιτάξετε καλύτερα, θα έχει μπόλικα ραδίκια παρεούλα λίγο πιο πέρα! Μάλιστα κάποια χόρτα έχουν καλύτερες σχέσεις με άλλα και συνήθως τα βρίσκουμε μαζί: πχ. αν βρείτε καυκαλήθρες, κάπου εκεί γύρω θα υπάρχουν και μυρώνια!
- Αν μαζεύετε καιρό χόρτα, μπορείτε να σημαδέψετε πού βρήκατε την τελευταία φορά και να ξαναπάτε στο ίδιο μέρος μετά απο καιρό. Θα είναι πάλι εκεί!
- Οι πληροφορίες μου δίνουν δύο εκδοχές: η μία λεει ότι με το μαχαιράκι μας κόβουμε κοντά στην ρίζα τα χόρτα της προτίμησής μας, αλλά καλό είναι να μην τα ξεριζώνουμε εντελώς, γιατί την επόμενη φορά δεν θα ξαναβρούμε σε αυτό το μέρος τα ίδια χορταράκια. Αν αφήσουμε την ρίζα, σύντομα θα έχουμε νέα παραγωγή! Η άλλη όμως εκδοχή υποστηρίζει ότι οι ρίζες των χόρτων δεν ξαναβγάζουν δεύτερη φορά φυλλαράκια, οπότε ξεριζώνουμε το φυτό (μιας και η ρίζα είναι, λέει, το πιο νόστιμο μέρος του). Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, το μόνο χόρτο που δεν ξεριζώνουμε είναι η βρούβα.
- Αν ο καιρός είναι ζεστός, προτιμήστε να αποθηκεύσετε τα χόρτα σας σε υφασμάτινη σακούλα, γιατί στην πλαστική θα μαραθούν γρήγορα.
- Όταν ο θησαυρός φτάσει ως την κουζίνα σας, καθαρίστε τα και πλύντε τα καλά από τα χώματα. Αφήστε τα να μουλιάσουν με ξύδι και χοντρό αλάτι, και κάντε αρκετές πλύσεις.
Δείτε βέβαια και το άρθρο μας για τα Xόρτα, αυτή η υπέροχη νοστιμιά.
Ελπίζουμε λοιπόν να σας παρακινήσουμε στο κυνήγι του θησαυρού των χόρτων. Θα σας δούμε στην επόμενη εξόρμηση!
Πηγές: