Κουραμπιές λοιπόν, λέξη που προέρχεται από την τούρκικη koyrabiye και σημαίνει ξερό μπισκότο. Το απόλυτο χιονάτο γλύκισμα των Χριστουγέννων. Μερικοί είναι φανατικοί οπαδοί του και το προτιμούν από τον ανταγωνιστή του, το μελομακάρονο. Κλασικά, τρώγεται με μπόλικη ζάχαρη άχνη αλλά όπως όλα τα πράγματα, εκμοντερνίστηκε και αυτός και φιγουράρει και με σοκολάτα ή ινδοκάρυδο.
Ας δούμε όμως αναλυτικά μερικά τιπς για να είμαστε σίγουροι ότι οι κουραμπιέδες μας θα έχουν απόλυτη επιτυχία. Γιατί κακά τα ψέματα, κάθε νοικοκυρά θέλει να ακούει από τους καλεσμένους της επαίνους και επιφωνήματα απόλαυσης όταν γεύονται αυτά που φτιάχνει!
– Χρησιμοποιούμε καλής ποιότητας υλικά. Αυτό βέβαια ισχύει για όλα τα γλυκά και φαγητά που φτιάχνουμε.
– Το βούτυρο που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι γάλακτος και θα το βρούμε σε βαζάκι. Γίνεται συνήθως από αιγοπρόβειο γάλα και το χρησιμοποιούμε κρύο ώστε να είναι σε στερεή μορφή.
– Είναι πολύ σημαντικό να χτυπήσουμε το βούτυρο με τη ζάχαρη πάρα πολύ καλά, με το εργαλείο του μίξερ που λέγεται φτερό, σε υψηλή ταχύτητα για περίπου 20 λεπτά. Μπορεί να σας φαίνονται πολλά τα 20 λεπτά αλλά όσο πιο πολύ το χτυπήσουμε, τόσο πιο καλή θα γίνει η ζύμη και τόσο πιο αφράτοι θα γίνουν οι κουραμπιέδες!
– Από τη στιγμή που θα αρχίσουμε να προσθέτουμε αλεύρι, θα πρέπει να χαμηλώσουμε τη ταχύτητα του μίξερ ώστε το χτύπημα να γίνεται αργά και να μην καταστραφεί η αφράτη ζύμη που έχουμε πετύχει.
– Τα αμύγδαλα για να αναδείξουν το άρωμά τους πρέπει να καβουρδιστούν καλά. Για να ελέγξουμε εάν είναι έτοιμα, βγάζουμε ένα αμύγδαλο από το φούρνο, το σπάμε στη μέση με τα χέρια μας και εάν έχει “πάρει” χρώμα εσωτερικά είναι έτοιμα. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα χοντροκόβουμε.
– Τους κουραμπιέδες πρέπει να τους ψήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία και όχι πάρα πολύ για να έχουν τέλεια υφή και χρώμα.
– Αν θέλουμε, μόλις τους βγάλουμε από το φούρνο, τους ραντίζουμε με ροδόνερο.
– Δεν τους πασπαλίζουμε με άχνη αν δεν κρυώσουν πρώτα πλήρως και αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο corn flour στην άχνη ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα νοτίσουν.
– Για να τους διατηρήσουμε αφράτους και τραγανούς θα πρέπει να τους σκεπάσουμε καλά διαφορετικά θα απορροφήσουν υγρασία και θα νοτίσουν.
– Μπορούμε να τους διατηρήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα αν τους αποθηκεύσουμε σε κουτί που κλείνει αεροστεγώς.
– Για πιο αρωματικούς κουραμπιέδες, φτιάχνουμε το μείγμα, και το ψήνουμε την επόμενη μέρα.
Ένας κουραμπιές μας “χαρίζει” απλόχερα μέχρι και 180 θερμίδες! Ρίξτε μια ματιά και στο σχετικό άρθρο που έχουμε για τη θρεπτική αξία του κουραμπιέ αλλά και του μελομακάρονου ώστε να ξέρετε τι γίνεται πριν κάνετε βουτιά στις πιατέλες με το σκεπτικό “μια ζωή την έχουμε!”.
Σας παραθέτω πιο κάτω μερικές από τις υπέροχες συνταγές για κουραμπιέδες που διαθέτει το σάιτ ώστε να κάνετε την επιλογή σας και να μεγαλουργήσετε!
- Κουραμπιέδες όνειρο!
- Κουραμπιέδες τραγανοί
- Κουραμπιέδες Ν.Καρβάλης οι αυθεντικοί
- Κουραμπιέδες νηστίσιμοι
- Κουραμπιέδες του Άκη
- Κουραμπιέδες Σμύρνης
- Ρουμελιώτικοι κουραμπιέδες
- Κουραμπιέδες Τριπολιτσιώτικοι
Ευχόμαστε σε όλους Καλά Χριστούγεννα, Καλές Γιορτές και καλές κουζινοδημιουργίες!
Οι Τούρκοι Γλώσσα δεν έχουν εφ’όσον δεν έχουν Αλφάβητο
Κούρος, Κουράδι, Κουραμπιές…Κουρέας «Και γαρ ο Κρής τάς οίας κουράδια καλών, Η λέξη Κουραμπιές είναι Καθαρώς Δωρικής γραφής και προφωράς αλλιώς δεν θα καταλάβουμαι το νόημα…. δηλαδή: ΚUΡΑΒΙΥΕ… Κουραμπιές που εμείς σήμερα λέμε είναι Ιωννική διάλεκτος και γείνεται το μπέρδεμα….. KUROS Δωρικά, και Κούρος, Ιωννική διάλεκτος είναι ένα από τα πολλά προσωνυμία του δημιουργού, έτσι έχουμε: CURE και CARE στην Εγγλέζικη προφορά, = θεραπεία και φροντίδα, Κουρέας = βελτιώνουμε την εμφάνιση μας, Επίσης κούροι = τα αρχαία Αγάλματα σημαίνει εικόνα του θεού… CURE δωρικα και νύν στήν Εγγλέζικη ομιλία, = Βελτίωση…. όμως, στην Ιωννική καθομηλούμενη, γείνεται Κουρά, (ΚΟΥΡΑΡΩ = Βελτιώνω) δηλαδή: Βελτιώνει την κατάσταση της συνηθισμένης καθημερινής κουλτούρας βελτιώνη την ατμόσφαιρα… Άρα, KURΑ = Βελτίωση + bi* = δύο φορές + ye = έτος (year) = Kurabiye Όμως αυτά, στη Δωρική διάλεκτο…. Στην Ιωννική, λέμε Κουραμπιές, = το γλύκισμα που αλλάζει και βελτιώνει την καθημερινή μας διάθεση, ρουτίνα, και ατμόσφαιρα πότε? (ΒΙ=δύο) φορές το ye = Χρόνο (year) = χρόνος δηλαδή, Πάσχα και Χριστούγενα…. *Bi…. Bi-nary star = Δυαδικός Αστέρας
Mελομακάρονο Μελο-μακάρονο = τό μελωμένο Μακάρονο Στίς κηδειες έβαζαν λέει μελόπιττες οι αρχαίοι ημών πρόγονοι στο φέρετρο το νεκρού για να φιλέψη λέει τον Χάροντα για καλύτερη μεταχείριση? (αντί να δεινουν στο γιατρό φακελάκι προτήμησαν να δεινουν στο Χάρο Μελόπιττα) Aλλά, και Προς Μακαρία Αιώνια τα Μακαρόνια… Πρό – Χριστού στο σπίτι του εκλιπόντος έτρωγαν ΌΧΙ ψαρόσουπα, αλλά “μακαρία Αιώνια” δηλαδή, σούπα μέ Μακαρονόνια ..Μακαρονόσουπα (κοφτό μακαρόνι όπως και σήμερα) και για επιδόρπιο είχαν το “Μελομακάρονο” όμως, τα πράγματα αλλάζουν… μετά Χριστού ή ψαρόσουπα καθιερώθεικε, διότι ο Ιησούς γεννήθηκε στην Αρχή της εποχής των Ιχθύων “ΙΧΘΥΣ” ο Ιησούς….και τα μακαρόνια τα τρώμε εμείς… Επίσης Μελομακάρονα στις σημερινές κηδείες πάει πολλύ δεν νομίζεται?
Από KUROS ο KURIOS ή στην Ιωννική διάλεκτο Κύριος